Radiologia klasyczna wciąż odgrywa kluczową rolę w diagnostyce i monitoro-waniu przebiegu schorzeń zapalnych płuc, mimo coraz szerszego stosowania in-nych, nowoczesnych technik. Przy podejrzeniu obecności zmian zapalnych ukła-du oddechowego metodą z wyboru pozostaje nadal zdjęcie przeglądowe klatki piersiowej. Badanie to można poszerzyć o wykonanie zdjęć bocznych, skośnych czy też tomogramów klasycznych. Na podstawie uzyskanego obrazu oraz znajo-mości przebiegu klinicznego choroby w wielu przypadkach możliwe jest dość precyzyjne ukierunkowanie rozpoznania. Jednak jego ostateczne ustalenie z uwzględnieniem czynnika etiologicznego jest możliwe dopiero po wykonaniu badań bakteriologicznych: posiewów z plwociny, wymazów z drzewa oskrzelo-wego lub specyficznych odczynów serologicznych.
W ostatnich latach zwiększa się rola tomografii komputerowej (TK) w dia-gnostyce chorób zapalnych płuc. Badanie to umożliwia bardziej szczegółowe uwidocznienie zmian, dokładniejsze określenie ich charakteru oraz, co najważniejsze, wcześniejsze stwierdzenie ich obecności. Biorąc pod uwagę wysoką czułość tomografii komputerowej, badanie to powinno się wykonywać przy podejrzeniu obecności zmian zapalnych, gdy badania klasyczne są prawidłowe lub obraz RTG jest niejednoznaczny. Drugim istotnym wskazaniem do wykonania TK jest dokładne określenie charakteru i rozległości zmian stwierdzanych innymi metodami. Coraz nowocześniejsze aparaty do TK pozwalają na otrzymanie obrazu o bardzo wysokiej rozdzielczości liniowej. Wprowadzenie metody HRCT (czyli tomografii komputerowej wysokiej rozdzielczości), opartej przede wszystkim na technice spiralnej znacznie poprawia jakość obrazowania.
