Bez wątpienia najbardziej kojarzącą się ze słoneczną Italią potrawą jest tradycyjne spaghetti oraz inne, równie smaczne i popularne dania przygotowywane z najrozmaitszych makaronów.
Według legendy, oryginalne spaghetti wywodzi się… z Chin. Potrawę miał przywieźć z Państwa Środka Marco Polo, gdzie jej sekret przekazał Wenecjanom. Stamtąd też popularne dzisiaj spaghetti miało rozprzestrzenić się na cały niemal teren Włoch. Jednakże inni badacze, zafascynowani etymologią włoskich kulinariów uważają, iż spaghetti jest potrawą tak starą i tradycyjną, że jadano je już za czasów Etrusków, jeszcze przed powstaniem Cesarstwa Rzymskiego.
Przyrządzenie oryginalnego, włoskiego spaghetti to sprawa nieco trudniejsza niż mogłoby się na pierwszy rzut oka wydawać. Nie wystarczy bowiem ugotować makaronu, polać sosem i posypać na koniec startym parmezanem. Włoski przepis zakłada włożenie dużo większego wysiłku, ale przede wszystkim serca w przygotowanie tak tego, jak i innych, lokalnych dań. Przede wszystkim bowiem makaron na spaghetti ugotowany musi być „al dente”, czyli ma być lekko twardawy, ale nie nazbyt. Nie może tez być za bardzo miękki i rozgotowany, ponieważ w połączeniu z sosem stworzy dość tragicznie wyglądającą potrawę.
Makaron na spaghetti, jak pewnie miłośnicy kuchni śródziemnomorskiej doskonale wiedzą, jest dosyć długi, tradycyjnie powinien mieć około 80 centymetrów i być w miarę gruby. Gotuje się go w dużej ilości osolonej wody przez około 10-12 minut, by uzyskać odpowiednią twardość. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, iż tego rodzaju makaronu nie powinno zalewać się zimną wodą. Podaje się jedynie odcedzony i polany sosem.
Tak serwowaną potrawę spożywa się najczęściej przy pomocy zarówno łyżki i widelca, szczególnie w rejonie Neapolu. W innych regionach Italii dopuszcza się również używanie noża i widelca do nakładania i odkrajania pozostałych „nitek” makaronu, który nie mieści się na widelcu.
Oprócz spaghetti jada się we Włoszech również wiele innych, smakowitych i pożywnych makaronów. Do najpopularniejszych rodzajów należą niewątpliwie:
– anellini: malutkie pierścienie lub krążki, dodawane do sosów lub zup,
– bucatini: sycylijskie rurki, podawane najczęściej z sosem pomidorowym,
– apelli di angelo: makaron zwijany w „gniazdka”,
– conchigliette: w formie muszelek o różnych rozmiarach,
– fettucine: jajeczny makaron z płaskich i długich wstążek, idealny do zapiekanek i lasagne.