TECHNIKA PROWADZENIA PEŁNEGO ODŻYWIANIA POZAJELITOWEGO
Istnieją dwie drogi dostarczania roztworu odżywczego w pełnym odżywianiu pozajelitowym: do żył obwodowych i do żył centralnych, najczęściej do żyły głównej górnej. Każda z tych dróg ma swoiste zalety i wady.
Zaletą metody obwodowej jest niewielkie zagrożenie posocznicą, wadą natomiast – możliwość podawania glukozy w stężeniu nie większym niż 12-13%, co wymaga podawania dużych objętości płynu w celu wyrównania bilansu energetycznego.
Stabilne położenie cewnika Możliwość stosowania stężonych roztworów Możliwość b. długotrwałego żywienia pozajelitowego centralne. Wady Możliwość posocznicy Zakrzepy żylne Zaburzenia rytmu serca Hipoglikemia w przypadku nagłego przerwania podaży
