Występują często, w każdym stadium zakażenia HIV. Mogą być wywołane przez bakterie Gram-dodatnie, np. Streptococcus pneumoniae i Staphylococcus aureus, lub Gram-ujemne, takie jak Haemophilus influenzae czy Pseudomonas aeruginosa. Bardzo charakterystyczne dla HIV są zakażenia patogenami nie występującymi typowo w innych schorzeniach przebiegających z zaburzeniami odporności, takimi jak Rhodococcus equi, Nocardia asteroides, Pasteurella multocida i Corynebacterium pseudodiphteriticum.
Zapalenie płuc wywołane przez Streptococcus pneumoniae występuje 3-0 razy częściej u zakażonych HIV niż w całej populacji. Ryzyko nawrotu choroby jest także 2-0 razy większe. U większości pacjentów stwierdza się podwyższoną cie-płotę ciała, kaszel z odkrztuszaniem ropnej wydzieliny, często niewydolność od-dechową. Obraz radiologiczny może być bardzo zróżnicowany: od zmian ogni-skowych do rozlanych, guzowatych, niekiedy z obecnością płynu w jamie opłuc- nowej. W badaniach laboratoryjnych dominuje leukocytoza. Diagnostyka jest po-dobna jak u osób nie zakażonych HIV. W leczeniu należy rozważyć podanie anty-biotyku beta-laktamowego lub makrolidu. W Stanach Zjednoczonych prewencyj-nie stosuje się poliwalentną szczepionkę pneumokokową. Okazało się też, że sto-sowany w profilaktyce zakażenia Pneumocystis carinii kotrymoksazol chroni przed nawrotem pneumokokowego zapalenia płuc (5).
