Termin BOOP
W latach pięćdziesiątych po raz pierwszy wprowadzono termin BOOP oraz opisano alergiczne zapalenia płuc po lekach przeciwgruźliczych. W latach sześćdziesiątych udowodniono, że jeden lek może wywołać nie tylko jedną reakcję na obszarze układu oddechowego, czego najlepszym przykładem jest „płuco nitro- furantoinowe”, schorzenie mogące przebiegać pod postacią nacieków z eozynofi- lią, podostrego lub przewlekłego zapalenia tkanki śródmiąższowej, DIP, stanów bronchospastycznych, wysiękowego zapalenia opłucnej lub odczynu anafilaktycz- nego. Lata siedemdziesiąte przyniosły opisy BOOP po penicylaminie oraz opisy nacieków płucnych powodowanych przez nowe leki przeciwnowotworowe, a zwłaszcza azatioprynę, mitomycynę, nitrozomocznik, cyklofosfamid, melfalan i chlorambucyl. W latach osiemdziesiątych donoszono o BOOP po amiodaronie i ciężkich zapaleniach płuc po metotreksacie oraz sporadycznie opisywano śródmiąższowe zmiany zapalne po blokerach ACE.
W obecnej dekadzie szczególnie warte podkreślenia wydają się raporty do-tyczące zmian zapalnych na obszarze płuc wywołane przez rekombinowane cy- tokiny, w tym wymienione poniżej.
